Campervan-route
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Renee
27 Juli 2011 | Australië, Sydney
Route met de campervan:
Brisbane-Byron Bay-Tweet Heads-Glashouse Mountains-Noosa-Rainbow Beach(Fraser Island)-Agnes Water(1770)-Rockhamton-Airlie Beach(Whitsunday Islands)-Townsville(Magnetic Island)-Mission Beach-Cairns +/- 1900km.
Het is alweer een tijdje geleden sinds ons laatste verhaal, dus maak je borst maar nat dit word een doorbijtertje. Het is woensdag 27-07-2011 we hebben nog 2 nachten en dan zit onze campervan-reis erop. 3 weken rondzwerven langs de Sunshine Coast van Australië, niet verkeerd toch?! Maar het is ook wel weer mooi geweest en we verlangen wel weer een beetje naar een eigen kamer met een echt bed en een eigen douche. Om jullie toch ook een beetje tegemoet te komen zijn hier alleen onze highlights.
Australia ZOO
De dierentuin van de overleden Steve Irwin, wie kent hem niet, de overenthousiaste wildlife kenner van TV. Bij binnenkomst stonden medewerkers van de Zoo ons op te wachten met verschillende dieren om te aaien en er iets over te vertellen zoals een babykrokodil, papegaaien en een blauwtong hagedis. De dierentuin was heel mooi en goed onderhouden met genoeg ruimte voor alle dieren. Verder hebben we Koala’s en Kangaroo’s geaaid en een Krokodillenshow gezien, super vet.
De dierentuin ligt midden in het gebied van de Glashouse Mountains. Wat was dat mooi, we hebben daar een prachtige bergroute gereden en op een paar geweldige look-out's gestaan. En ook onze eerste wilde Kangaroo gezien. De bergroute veranderde in een strandroute waar we einde dag aankwamen in Noosa.
Noosa was een lekker rustig en een beetje decadent stadje, waar we heerlijk hebben gechillt op het strand. We konden onze camper op de parkeerplaats van een hostel parkeren en gebruik maken van de keuken en douches, fijn zo'n relax-dag.
Fraser Island
Rainbow Beach is een stadje waar niets anders te beleven valt dan Fraser Island. Oh nee wacht even, er ligt Tin Can Bay waar je wilde dolfijnen kan voeren!!! Bijna vergeten, maar niet gek omdat het behoorlijk tegenviel. Er waren maar 2 dolfijnen en er zat een hele “show” omheen, niks “wild”, ze komen daar iedere dag omdat ze weten dat ze gevoerd worden. Wat een lachertje.
Jammer genoeg hadden we de 2 dagen dat we in Rainbow Beach doorbrachten regen. Waardoor ons dagtripje Fraser Island ook in het water viel. Maar eerlijk is eerlijk het was ondanks de regen toch een heel leuke dag en een heel mooi eilandje. Wat zo bijzonder is aan Fraser is dat het alleen uit zand bestaat, er zijn geen rotsen of stenen maar toch groeit er een regenbos en zijn er bergen met mooie meertjes ertussen zoals Lake Mackensie. We zagen er ook onze eerste wilde Dingo.
Scooteroo + Cast away
Agnes Water en 1770 ook weer stadjes van niets, maar we hebben daar een geweldige tijd gehad. Het zijn vaak kleine dorpjes maar met een prachtig uitzicht.
Dag 1 een tour met Scooteroo, super stoere en grappige mini-motors waar we met totaal 40 man een tour hadden door Agnes Water en The Town of 1770. Onze eigen motorbende. Het begon met het uitzoeken van een passende jas, helm en tattoo waarna ze hun veiligheidspraatje gaven en het eindigde met stel je voor dat je op de motor zit lekker aan het cruisen, sluit nu je ogen, en toen hoorde we heel hard: “Born to be wild” haha. Tijdens te tour hadden we sightseeings als grazende Kangaroo’s en een mooie zonsondergang aan zee. Wat grappig was aan die tour is dat je merkte dat alle mannen, zich wel heel erg stoer voelde op die motor en echte macho's werden. Het was een topper.
Dag 2 en 3 Cast Away. S’middags vlogen we van 1770 naar een klein schiereiland in de buurt, 20min. durende vlucht met Bruce “de stundpiloot”. Cees was daar toch niet zo blij mee en gelukkig voor hem dat hij voorin mocht zitten waardoor hij Bruce “de stuntpiloot” kon ompraten tot een veilige tocht met maar 1 vrije val. Met nog 12 andere mensen zaten we voor 1 nacht op een eiland en sliepen we in tenten die al aanwezig waren. Jammer genoeg was dat er ook wel aan te zien, er zaten allemaal gaten in de onze. We waren ook al gewaarschuwd geen eten in je tent of in de buurt van je tent te bewaren want anders komen de grote hagedissen 's nachts bij je aankloppen of muizen. En waar muizen zijn, zijn slangen! Deze hoorden we ook nog:” Laatst lagen er een paar jongens in die tent en hadden ze chocolade meegenomen waardoor ze 's nachts wakker werden van ratten die in hun tent waren gekropen!” Lekker dan, als je dan ook nog een tent vol gaten hebt!!!!!
De eerste middag hebben Cees en ik een wandeling gemaakt naar de grotten, alleen was de wandeling langer dan verwacht en kwamen we er aan toen het vloed werd waardoor we de grotten niet echt konden zien. Ook moesten we tempo maken om voor het donker terug bij het kamp te zijn, omdat je in het donker weinig kans maakt het terug te vinden. Het is namelijk hartstikke donker als de zon onder is omdat er geen verlichting is. Uiteindelijk waren we op tijd terug en begon Cees met Martin (de Zweedse Viking) het kampvuur te maken. Een voor een kwam iedereen aan slenteren net voor het donker, behalve 1 stelletje. Zij hadden een behoorlijke rekenfout gemaakt waardoor ze pas 3uur nadat de zon onder was gegaan behoorlijke geschrokken bij het kamp aankwamen! Gelukkig voor hun waren er 2 kampeerders die het eiland kende en ze hielpen terug op ons strand te komen.
Na een korte en minder comfortabele nacht met een grote bruine spin in onze tent waardoor ik absoluut niet meer kon slapen en blijven liggen (voor hetzelfde geld is die echt dodelijk) ging ik op het strand de zonsopkomst kijken. GEWELDIG!!! Zo mooi en ik zag ook nog Dolfijnen zwemmen en een kangaroo met haar baby Joey.
Nadat Cees wakker was begonnen we aan de andere wandelroute die uitloopt aan een grote baai waarna je verder via de rotsen terug loopt naar ons strand. Tenminste dat was de bedoeling. Ons beter kennende en voor de hand liggend liepen we verkeerd, nou moet ik zeggen dat er ook misleidende borden hingen waardoor we verkeerd liepen. Na een uur zoeken naar de baai gaven we het op en besloten we terug te lopen. Terwijl we terug liepen vonden we het goeie spoor en kwamen we toch nog bij de baai aan waar de rest van het kamp lag. Maar wij wilde de hele route volgen, dus liepen we direct verder. Achteraf hebben we misschien niet de juiste keuze gemaakt. WAT EEN KLIM was dat en ook veeeeeeel langer dan we dachten. Ik geloof dat we uiteindelijk in totaal 4uur gelopen hebben in de hete zon zonder water. Gesloopt waren we toen we eindelijk terug bij het kamp aankwamen, maar een mooie wandeling was het wel.
Whitsunday Islands
Na Agnes Water hadden we een lange weg te berijden van totaal 700km met een overnachting in de Beef Capital van Australië, Rockhamton. Daar hebben we heerlijk uitgegeten, Cees een 600g steak en ik hield het bij 250g. De volgende dag kwamen we aan in Airlie beach, mooi stadje aan het water. Hier hebben we een heerlijke rustdag gehad en een dagtour gemaakt naar de Whitsunday Eilanden. Dat was ook weer magisch mooi met snorkelen, een bbq-lunch en een wandeling naar een fantastische look-out. Wat zijn die stranden WIT en het water BLAUW!
Magnetic Island
Wat kan ik nog meer zeggen dan dat het een mooi eilandje was. We hebben maar een klein gedeelte van het eiland gezien omdat we een hele tijd naar Cees z’n T-shirt hebben gezocht, die op een of andere magische manier was verdwenen waardoor die de hele dag in z’n blote bast moest doorbrengen. Dat is Magnetic Island .
Mission Beach
Hier komt weer een mooie.....zet je schrap.
Vanochtend zijn we lekker op tijd vertrokken uit Townsville, een koffietje gedaan in Ingham en een broodje gegeten in Tully. Na Tully hoefden we nog maar 25km te rijden naar Mission beach, waar we onze laatste 2 nachten in onze Wicked campervan door zouden brengen aan het strand. 5km na Tully voelde ik het busje heel even stotteren, ik vroeg aan Cees of hij dat ook voelde en hij zei:” Je trapte op de rem.” “Nee dat deed ik niet, het was het busje zelf.” En toen deed die het weer, ik zeg:” Voel je dat, er is iets mis ik stop hier.” Ik vertelde nog dat ik eraan had gedacht om vanochtend de olie te checken en Cees had al hetzelfde idee gehad maar jammer genoeg waren we het allebei vergeten. En daar stonden we dan aan de kant van de weg in de middel of nowhere! We zaten al een beetje te wachten of en wanneer er iets zou gebeuren met die ouwe rammelbak. Ik controleerde de olie en de tank was helemaal leeg....en nu?! Dan maar auto’s aanhouden en hopen dat ze olie bij zich hebben. Dus de eerste die voorbij kwam was een kleine vrachtwagen en gelukkig stopte hij ook nog. Patrick een vriendelijke man achter in de 50, jammer genoeg had die geen olie bij zich maar wel verstand van auto en was hij ook nog eens vriendelijk genoeg om ons te helpen. Hij was op weg naar Tully om vuil te storten en kwam daarna weer terug, dus Cees mocht met hem mee om olie te kopen en ik bleef bij de auto. Na een ongeveer een uurtje kwamen ze terug met een kan vol gratis olie en wonderbaarlijk genoeg was dat alles wat onze wicked nodig had.
Wat een held die Patrick! Hij was een vriendelijke Australiër die graag zijn levensverhaal vertelde over z'n tante die schrijfster was en hoe hij in het oog van de orkaan Yasi had gestaan. Ook wilde hij Cees z’n hulp qua marketing, want hij was niet alleen vuilstorter maar ook een uitvinder en wilde daarmee de wereld veroveren. Wie weet word het nog wat.
Nu zitten we hier in Mission Beach veilig en wel. Over een week vliegen we naar Bali en zijn we met z’n 3’tjes. “Douwe tot volgende week!”
Brisbane-Byron Bay-Tweet Heads-Glashouse Mountains-Noosa-Rainbow Beach(Fraser Island)-Agnes Water(1770)-Rockhamton-Airlie Beach(Whitsunday Islands)-Townsville(Magnetic Island)-Mission Beach-Cairns +/- 1900km.
Het is alweer een tijdje geleden sinds ons laatste verhaal, dus maak je borst maar nat dit word een doorbijtertje. Het is woensdag 27-07-2011 we hebben nog 2 nachten en dan zit onze campervan-reis erop. 3 weken rondzwerven langs de Sunshine Coast van Australië, niet verkeerd toch?! Maar het is ook wel weer mooi geweest en we verlangen wel weer een beetje naar een eigen kamer met een echt bed en een eigen douche. Om jullie toch ook een beetje tegemoet te komen zijn hier alleen onze highlights.
Australia ZOO
De dierentuin van de overleden Steve Irwin, wie kent hem niet, de overenthousiaste wildlife kenner van TV. Bij binnenkomst stonden medewerkers van de Zoo ons op te wachten met verschillende dieren om te aaien en er iets over te vertellen zoals een babykrokodil, papegaaien en een blauwtong hagedis. De dierentuin was heel mooi en goed onderhouden met genoeg ruimte voor alle dieren. Verder hebben we Koala’s en Kangaroo’s geaaid en een Krokodillenshow gezien, super vet.
De dierentuin ligt midden in het gebied van de Glashouse Mountains. Wat was dat mooi, we hebben daar een prachtige bergroute gereden en op een paar geweldige look-out's gestaan. En ook onze eerste wilde Kangaroo gezien. De bergroute veranderde in een strandroute waar we einde dag aankwamen in Noosa.
Noosa was een lekker rustig en een beetje decadent stadje, waar we heerlijk hebben gechillt op het strand. We konden onze camper op de parkeerplaats van een hostel parkeren en gebruik maken van de keuken en douches, fijn zo'n relax-dag.
Fraser Island
Rainbow Beach is een stadje waar niets anders te beleven valt dan Fraser Island. Oh nee wacht even, er ligt Tin Can Bay waar je wilde dolfijnen kan voeren!!! Bijna vergeten, maar niet gek omdat het behoorlijk tegenviel. Er waren maar 2 dolfijnen en er zat een hele “show” omheen, niks “wild”, ze komen daar iedere dag omdat ze weten dat ze gevoerd worden. Wat een lachertje.
Jammer genoeg hadden we de 2 dagen dat we in Rainbow Beach doorbrachten regen. Waardoor ons dagtripje Fraser Island ook in het water viel. Maar eerlijk is eerlijk het was ondanks de regen toch een heel leuke dag en een heel mooi eilandje. Wat zo bijzonder is aan Fraser is dat het alleen uit zand bestaat, er zijn geen rotsen of stenen maar toch groeit er een regenbos en zijn er bergen met mooie meertjes ertussen zoals Lake Mackensie. We zagen er ook onze eerste wilde Dingo.
Scooteroo + Cast away
Agnes Water en 1770 ook weer stadjes van niets, maar we hebben daar een geweldige tijd gehad. Het zijn vaak kleine dorpjes maar met een prachtig uitzicht.
Dag 1 een tour met Scooteroo, super stoere en grappige mini-motors waar we met totaal 40 man een tour hadden door Agnes Water en The Town of 1770. Onze eigen motorbende. Het begon met het uitzoeken van een passende jas, helm en tattoo waarna ze hun veiligheidspraatje gaven en het eindigde met stel je voor dat je op de motor zit lekker aan het cruisen, sluit nu je ogen, en toen hoorde we heel hard: “Born to be wild” haha. Tijdens te tour hadden we sightseeings als grazende Kangaroo’s en een mooie zonsondergang aan zee. Wat grappig was aan die tour is dat je merkte dat alle mannen, zich wel heel erg stoer voelde op die motor en echte macho's werden. Het was een topper.
Dag 2 en 3 Cast Away. S’middags vlogen we van 1770 naar een klein schiereiland in de buurt, 20min. durende vlucht met Bruce “de stundpiloot”. Cees was daar toch niet zo blij mee en gelukkig voor hem dat hij voorin mocht zitten waardoor hij Bruce “de stuntpiloot” kon ompraten tot een veilige tocht met maar 1 vrije val. Met nog 12 andere mensen zaten we voor 1 nacht op een eiland en sliepen we in tenten die al aanwezig waren. Jammer genoeg was dat er ook wel aan te zien, er zaten allemaal gaten in de onze. We waren ook al gewaarschuwd geen eten in je tent of in de buurt van je tent te bewaren want anders komen de grote hagedissen 's nachts bij je aankloppen of muizen. En waar muizen zijn, zijn slangen! Deze hoorden we ook nog:” Laatst lagen er een paar jongens in die tent en hadden ze chocolade meegenomen waardoor ze 's nachts wakker werden van ratten die in hun tent waren gekropen!” Lekker dan, als je dan ook nog een tent vol gaten hebt!!!!!
De eerste middag hebben Cees en ik een wandeling gemaakt naar de grotten, alleen was de wandeling langer dan verwacht en kwamen we er aan toen het vloed werd waardoor we de grotten niet echt konden zien. Ook moesten we tempo maken om voor het donker terug bij het kamp te zijn, omdat je in het donker weinig kans maakt het terug te vinden. Het is namelijk hartstikke donker als de zon onder is omdat er geen verlichting is. Uiteindelijk waren we op tijd terug en begon Cees met Martin (de Zweedse Viking) het kampvuur te maken. Een voor een kwam iedereen aan slenteren net voor het donker, behalve 1 stelletje. Zij hadden een behoorlijke rekenfout gemaakt waardoor ze pas 3uur nadat de zon onder was gegaan behoorlijke geschrokken bij het kamp aankwamen! Gelukkig voor hun waren er 2 kampeerders die het eiland kende en ze hielpen terug op ons strand te komen.
Na een korte en minder comfortabele nacht met een grote bruine spin in onze tent waardoor ik absoluut niet meer kon slapen en blijven liggen (voor hetzelfde geld is die echt dodelijk) ging ik op het strand de zonsopkomst kijken. GEWELDIG!!! Zo mooi en ik zag ook nog Dolfijnen zwemmen en een kangaroo met haar baby Joey.
Nadat Cees wakker was begonnen we aan de andere wandelroute die uitloopt aan een grote baai waarna je verder via de rotsen terug loopt naar ons strand. Tenminste dat was de bedoeling. Ons beter kennende en voor de hand liggend liepen we verkeerd, nou moet ik zeggen dat er ook misleidende borden hingen waardoor we verkeerd liepen. Na een uur zoeken naar de baai gaven we het op en besloten we terug te lopen. Terwijl we terug liepen vonden we het goeie spoor en kwamen we toch nog bij de baai aan waar de rest van het kamp lag. Maar wij wilde de hele route volgen, dus liepen we direct verder. Achteraf hebben we misschien niet de juiste keuze gemaakt. WAT EEN KLIM was dat en ook veeeeeeel langer dan we dachten. Ik geloof dat we uiteindelijk in totaal 4uur gelopen hebben in de hete zon zonder water. Gesloopt waren we toen we eindelijk terug bij het kamp aankwamen, maar een mooie wandeling was het wel.
Whitsunday Islands
Na Agnes Water hadden we een lange weg te berijden van totaal 700km met een overnachting in de Beef Capital van Australië, Rockhamton. Daar hebben we heerlijk uitgegeten, Cees een 600g steak en ik hield het bij 250g. De volgende dag kwamen we aan in Airlie beach, mooi stadje aan het water. Hier hebben we een heerlijke rustdag gehad en een dagtour gemaakt naar de Whitsunday Eilanden. Dat was ook weer magisch mooi met snorkelen, een bbq-lunch en een wandeling naar een fantastische look-out. Wat zijn die stranden WIT en het water BLAUW!
Magnetic Island
Wat kan ik nog meer zeggen dan dat het een mooi eilandje was. We hebben maar een klein gedeelte van het eiland gezien omdat we een hele tijd naar Cees z’n T-shirt hebben gezocht, die op een of andere magische manier was verdwenen waardoor die de hele dag in z’n blote bast moest doorbrengen. Dat is Magnetic Island .
Mission Beach
Hier komt weer een mooie.....zet je schrap.
Vanochtend zijn we lekker op tijd vertrokken uit Townsville, een koffietje gedaan in Ingham en een broodje gegeten in Tully. Na Tully hoefden we nog maar 25km te rijden naar Mission beach, waar we onze laatste 2 nachten in onze Wicked campervan door zouden brengen aan het strand. 5km na Tully voelde ik het busje heel even stotteren, ik vroeg aan Cees of hij dat ook voelde en hij zei:” Je trapte op de rem.” “Nee dat deed ik niet, het was het busje zelf.” En toen deed die het weer, ik zeg:” Voel je dat, er is iets mis ik stop hier.” Ik vertelde nog dat ik eraan had gedacht om vanochtend de olie te checken en Cees had al hetzelfde idee gehad maar jammer genoeg waren we het allebei vergeten. En daar stonden we dan aan de kant van de weg in de middel of nowhere! We zaten al een beetje te wachten of en wanneer er iets zou gebeuren met die ouwe rammelbak. Ik controleerde de olie en de tank was helemaal leeg....en nu?! Dan maar auto’s aanhouden en hopen dat ze olie bij zich hebben. Dus de eerste die voorbij kwam was een kleine vrachtwagen en gelukkig stopte hij ook nog. Patrick een vriendelijke man achter in de 50, jammer genoeg had die geen olie bij zich maar wel verstand van auto en was hij ook nog eens vriendelijk genoeg om ons te helpen. Hij was op weg naar Tully om vuil te storten en kwam daarna weer terug, dus Cees mocht met hem mee om olie te kopen en ik bleef bij de auto. Na een ongeveer een uurtje kwamen ze terug met een kan vol gratis olie en wonderbaarlijk genoeg was dat alles wat onze wicked nodig had.
Wat een held die Patrick! Hij was een vriendelijke Australiër die graag zijn levensverhaal vertelde over z'n tante die schrijfster was en hoe hij in het oog van de orkaan Yasi had gestaan. Ook wilde hij Cees z’n hulp qua marketing, want hij was niet alleen vuilstorter maar ook een uitvinder en wilde daarmee de wereld veroveren. Wie weet word het nog wat.
Nu zitten we hier in Mission Beach veilig en wel. Over een week vliegen we naar Bali en zijn we met z’n 3’tjes. “Douwe tot volgende week!”
-
27 Juli 2011 - 09:27
Tiny En Piet Oetnaer:
renee,
nog geen klein beetje veranderd voor wat betreft de omgang met autos, nog veel vacantieplezier en.... blijf links houden !!!!, vele groeten ook aan cees
tiny hebben en piet emonts -
27 Juli 2011 - 11:10
Chris:
Wat een verhaal weer. Ik lees dat het allemaal heeeel eeerg mooi is. En dat geloof ik graag.
Jullie maken wat mee met 'ongelukjes', verkeerd gelopen wandelingen, vervoersproblemen, etc. Maar dat maakt de reis wel extra spannend en goed om te onthouden.
Veel plezier in Bali. -
27 Juli 2011 - 13:16
Lieke Zeetsen:
Hey schattie!!
Wat een verhaaaaaaaaaalllll!! Ik vondt het alweer een tijdje geleden van jullie update?!
Volgende keer toch maar de TomTom meenemen ;) :).
Veel plezier nog en geniet ze.
Liefs xx Lieke -
27 Juli 2011 - 13:29
Marjon:
Oh lieverd, wat heerlijk weer om jullie avonturen te lezen!!! Doe ik met zo veel plezier... ben ik toch een beetje bij je ;-)
Geniet nog even van dat mooie eiland ;-) En daarna heerlijk gaan genieten van het prachtige Bali!!! Wat heb je het toch slecht... ;-)
Miss you!
X -
27 Juli 2011 - 14:17
Cora:
Hoi Lieverds, wat heerlijk om dit verslag te lezen. Jullie maken wel wat mee. Renee de complimenten voor het leuke schrijven.Geniet nog even samen, en een goede vlucht gewenst naar Bali.We kijken uit naar het volgende verslag. Dikke Kus en pakkerd voor jullie beide. mam -
27 Juli 2011 - 15:30
Nell:
Lieve Cees en Renee, WAUW!!!!! Wat een belevenissen. Klinkt als...... super indrukken voor het leven. Cees je treft het maar met zo'n chauffeur en redacteur. Geweldige verhalen en foto's. Dus vooral doorgaan en genieten. Ik kijk al uit naar het vervolg. (met JD of eerder) Liefs, Nell -
27 Juli 2011 - 17:02
Dewi:
Hey sieskes...
Wat hebben jullie weer leuke belevenissen. Super gaaf allemaal. Geniet er van en een hele goeie reis naar bali. En we spreken ons weer snel. Miss you xxx -
27 Juli 2011 - 17:13
Lotte:
Klinkt fantastisch allemaal!!
Geniet van jullie laatste weekje Australie en goeie reis naar Bali.
Enne houden jullie vrijdagavond 9 september vrij in jullie agenda voor ons bruiloftsfeestje....... -
27 Juli 2011 - 19:27
Jan En Mariet:
Heerlijk he, wat een genieten.
Nu nog Bali, veel plezier en de nodige avontuurtjes! -
28 Juli 2011 - 07:36
Brenda:
WOW! wat een verhaal, super om te lezen! En wat een mooie/leuke foto's, ben nu al benieuwd naar alle andere plaatjes! Ga nog onwijs genieten daar! Dikke kus -
28 Juli 2011 - 12:41
Tiny Wijnhoven.:
Wat een belevenissen en prachtige foto,s ik geniet helemaal mee.Maar neem bij de volgende wandeltocht toch maar een flesje water mee,ook bij pech onderweg wel zo handig.nog heel veel plezier op Bali.Groetjes uit Maasbree. -
06 Augustus 2011 - 21:43
Anita:
Jezzzzzzzzus wat een mooie foto's. Ik kom net terug van het Garda meer, maar ben alweer toe aan een nieuwe reis als ik dit zo lees en zie....
-
06 Augustus 2011 - 22:07
Anita:
Dus nu zitten jullie al op Bali !!! Niet vergeten in Lovina dolfijnen te spotten hoor !!!! Heeeeeeeeeeel touristisch maar wel heeeeeeeeel leuk !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
